HEINRICH BÖLL
1917 – 1985
U lind në Keln të Gjermanisë, më 21 dhjetor 1917. Vdiq në Kreuzau të Germanisë më 16 korrik 1985 Heinrich Theodor Böll ishte një nga shkrimtarët më të shquar të Gjermanisë pas Luftës së Dytë Botërore. Böll u nderua me çmimin Georg Büchner në vitin 1967 dhe çmimin Nobel për letërsi më 1972.
MUZA IME
Muza ime qëndron në cep të rrugës
i jep secilit gat si për asgjë
atë që unë nuk dua,
kur është e gëzuar
më dhuron atë që do doja
por rrallë here e kam parë të lumtur.
Muza ime është një murgeshë
në shtëpinë e errët
prapa kangjellave dyfishe
vë ajo të Dashurin e saj
një fjalë e mirë për mua.
Muza im punon në fabrikë
kur ajo përfundon punën e saj
do që të shkojë të vallëzojë me mua
por unë nuk pushoj së punuari.
Muza ime është një grua e moshuar
më godet mbi gishta
bërtet me një gojën lëkurëtrash
është e padobishme e çmendur
e çmendur është e padobishme
Muza ime është një grua shtëpiake
jo një rrobë e linjtë,
në dollap ajo ka fjalë.
Rrallë i hap kanatate dollapit
edhe më zgjat një prej atyre fjalëve.
Muza ime ka lebrën
si unë,
ne puthim borën larg
buzëve,
ne shpallim botët.
Muza ime është gjermane
nuk më jep asnjë lloj mbrojtje,
vetëm nëse lahem në gjakun e dragoit
më vë dorën mbi zemër.
Kështu unë mbetem i paprekshëm
Përktheu : Faslli Haliti
JEP ALARMIN !
Ulrich Sonnemannit
Jep alarmin
mblidhi miqtë e tu
jo
kur ulurijnë hienat
jo
kur sillet rrotull çakalli
ose kur
lehin qentë roje,
kur kau i mbrehur në zgjedhë
ishte një hap i gabuar
ose kur mushka pengohet në çikrik
e jep alarmin
mblidhi miqtë e tu
kur lepujt kërcasin dhëmbët
duke zbuluar egërsinë e tyre
kur harabelat turren në sulm
në pikiatë.
Jep alarmin.
* * *
Një kontribut interesant i Heinrich Boll që mund të lexohet në këtë link nën titullin “Vitet e mrekullueshme” ( nga Anna Maria Curci )
MUZIKA IME
Musa ime qëndron në cep të rrugës
i jep secilit gati për asgjë
atë që nuk dua
kur është e gëzuar
më jepni atë që dua
Rrallë e pashë të lumtur.
Muza ime është një murgeshë
në shtëpinë e errët
prapa railings dyfishtë
i vë të dashurit e tij
një fjalë e mirë për mua.
Muzeu im punon në fabrikë
kur ai ka përfunduar punën
ai dëshiron të shkojë vallëzim me mua
por mua
Unë kurrë nuk pushoj së punuari.
Muza ime është një grua e vjetër
ai më godet në gishta
gryk me një gojë lëkurë
është e çmendur e padobishme
i çmendur është i padobishëm
Muza ime është një shtëpiake
jo liri
në dollap ai ka fjalë
Rrallë hap dyert e saj
dhe ai më dhatë një.
Muzeu im ka lebra
si unë
ne e puthim borën
nga buzët
ne shpallim botët
Muza ime është gjermane
nuk më jep asnjë mbrojtje
vetëm nëse unë lahem në gjakun e dragoit
ai e vë dorën në zemrën time
kështu që unë mbetem i paprekshëm
Përktheu: Faslli Haliti
