Shefqet Dibrani / poezi
LUFTËTARI – LUFTA dhe LIRIA
(Në ditën e veteranëve)
Derisa luftëtari shkonte në luftë
Qentë poshtë lagjes lehnin
Mercenarë të tjerë zgërdhiheshin në televizion
Duke kërkuar paratë e mërgatës
Kur luftëtari qëndronte në istikam
Sojzitë në pijetore hanin kryet e vet dhe tridhnin qen
Me tu kthyer nga Beteja
Luftëtari shkoi për t’i përqafuar fëmijët
Atyre në pjatë për tua sjellë Lirinë?!
Dhe për t’iu treguar se gjymtyrët
kanë mbetur ndër beteja
Sojzitë qençe u kthyen për ta gllabëruar lirinë
Ngrënë pa bukë kanë, mish e suxhuk përzjer me raki
Dhe kanë bërë gallatë me Veteranët
Gurmazi i tyre s’na la gjumë rehat me bërë
As për ta shijuar aromën e lirisë
Ne çuditërisht ma shumë iu besuam lehjeve
Edhe në çastin kur sytë na plasnin para plagës së luftëtarit
Kur dhembja dilte nga shpirti i Veteranit
Dikush zgërdhihej edhr në ceremoni mortore
Luftëtaret një nga një i kthyem ndër varre
Edhe veteranët dhe idealin e tyre e varrosëm
Bile bashkë me luftën që e fituan
Kurse futen e zezë ia qitëm Lirisë
Tash nuk dihet kush lehu e kush luftoi
Kush shtiu e kush tradhtoi
Por u mor vesh se Luftëtari jeton në asistencë
Ndërsa NE përditë pështyhemi në fytyrë
Nëpër sallone luksoze të atyre që tradhtuan luftën
Dhe pa pra po i fyejmë Veteranët
Tashmë zia ka mbuluar Atdheun e Lirë
Mëngjeset me kanata të hapura
Zbardhin ditët e reja me dhembje të moçme
Pastaj ne përseri me kokë ulur
Ia themi lamtumirën edhe një Luftëtari
Dhe vazhdimisht i shajmë Veteranet
Kur të kthehemi në pijetore
I gjejmë Veteranët e çmendur
në ditën e tyre
Skamje për barna e ilaçe ka Veterani
Ata s’kan as bukë për fëmijë e tyre
Se dashurinë për gruan e jetën i lanë në luftë
Bashkë me gjymtyrët e trupit
Thonë se jetojnë të privilegjuar Veteranet
Por banojnë në shtëpi me qira ku pika
Nga çatia bie si llomotitja për luftën
Sidomos kur rrëfejnë rrejshëm
Sehirxhinjtë e paqes së vrame?!…
