Shkruan Fahri Xharra
Manastiri serb mesjetar gjëndet në kilometrin e 6-të largë Prijepoljes të cilin e paska ndërtuar mbreti Stefan Radislav (1234-1243), në cilin edhe është varrosur. Para të gjithash në atë kohë nuk kishte serb por vetë një numër i vogël i ushtarakëve rus të veshur në uniformen e priftave ortodoks. Aso kohe vetëm 10 % e popullates i dinte gjuhën “staroslavjanski“ sepse nuk kishte gjuhë serbe.
Më poshtë e keni një falsifikim të shkrimi staroslavjanski, që serbët e sotit mundohen ta “ bëjnë” të lexueshëm. Por e kotë.
Kjo qenka “Повеља краља Стефана Уроша II Милутина 1282-1321“.
Një lexues shkruan : Letër shumë kualitative për një përshkrim të një një “shkrimi” para 800 vitesh.
Të kalojmë te freska e fasifikuar:
Engjulli i bardhë është vizatuar në shke.13-të ? Nëse e shikojmë freskën me vëmendje do të vërejmë se mbi oreolen e Engjëllit të bardhë shofim se freska e shek..13 është vizatuar mbi një freskë më të vjetër – shikoni shigjetat
Me shigjetë të kuqe shihet oreoli i ndonjë shenjtori tjetër, mbi të cilin është vizatuar Engjulli i bardhë. Nga kjo shihet që këte manastir e ka ndërtuar dikush tjetër dhe jo Stefan Vladislav Nemanjiqi.
Pse nuk flitet për ketë mashtrim. Kjo tregon që Nemanjat i kanë “ ndërtuar” manastiret duke i fshehur gjurmët e vjetra me vizatimin e freskave të reja sipas shijes së tyre.
(Ovo je samo jedan od dokaza kako su Nemanjici “podizali” manastire premalterisava-njem starih i slikanjem novih fresaka ili rusenjem starih i od istog materijala podizali svoje “nove zaduzbine.”)
Nëse flitet e vërteta do të rrënohej miti i i Nemanjave si ndërtues të manastireve serbe, dhe me qenë se serbët rrenën e kanë vegël të mbijetesës atëherë jetojnë edhe me rrenë.
( Zasto se o ovom starijem sloju fresaka cuti? Cuti se zato sto bi se objavljivanjem istine srusio mit o Nemanjicima kao graditeljima srbskih manastira, a posto Srbi inace vole lazi i zive u lazi, njima je bas potaman ovako kako jest. )
E njëjta është edhe me Manastirin e Deçanit, Pejës, Graqanicës dhe shumë e shumë manastireve dhe kishave në Kosovë.
Të kalojmë te mashtrimi tjetër serb: për Tribalët dhe Car Dushanin
TRIBALET NUK JANË SERB E AS CAR DUSHANI, SEPSE ËSHTË FIS TRIBAL
Car Dushani s’ishte serb, sepse nuk kishte serb aso kohe
Shkruan: Fahri XHARRA
Me 20 Dhjetor 1355 kishte vdekur i vetshpalluri “mbret“ Stefan Dushani, të cilin nuk e pranoi askush nga fqinjët. Ishte i fisit Nemanëve të Dukles (me prejardhje dokleate). Çudi e madhe se si Njegoshi, i cili e mbante veten për serb e ishte me origjinë malësori në “Kurorën e maleve’ i këndoj me aq dashuri“.
KJO ERDHI NGA SIMA SARAJLIA I PAGUAR NGA RUSIA
Se si ditën serbët të lindin Dushanin” (“zna Dušana rodit Srpka”) kur as vet as Dushani nuk ishin serb. Tek e fundit serb nuk kishte.
Miroslav Qosoviqi në shkrimin e tij: Dragulju istorije: Caru Dušanu niko nije priznavao carsku titulu” shkruan se Njegoshi i kishte dy qëllime politike, largimin e otomanëve dhe “ngjalljen” e një kombi të ri të Malazezit në gjiun e kombit serb që aso kohe filloi të lindë.” Kurora e maleve” e Njegoshit është botuar në vitin 1846 ( Gorski vijenac je ep napisan narodnim, crnogorskim jezikom 1846. na Cetinju.)
Ideologjia politike serbe e Njegoshit e kultivuar nga Sima Sarajlija, bazohej në madhërimin e Daushanit dhe historisë së tij. Ajo ide e realizur me mjeshtri ia mundësoi një pakice pa identitet që nga “ Pashallyku i Beogradit “ të shekujve 18-19-të “ te fitojnë” të drejtën “historike” të Serbisë së Madhe. Pra, Njegoshi e rriti kultin jo vetëm të Millosh Obiliqit dhe Kargjorgjes por edhe të Dushanit.
Dushani përshkruhej si një hero i madh icili pushtoi toka të huaj dhe e zgjeroi shtetin e tij.
Kjo nuk është e vërtetë-shkruan Miroslav Qosoviq, i cili me të madhe por me fakte e lufton serbizmin tek malazezët. Por, falë Qosoviqit edhe ne po e mësojmë historinë e rrejshme serbe.
Kur Car Dushani pushtoi shumicën e Shqipërisë, përfshirë Durrësin, shqiptarët katolikë u detyruan të ktheheshin në besimin ortodoks dhe shumë u asimiluan dhe pagëzoheshin me forcë
Nga katolicizmi në ortodoksizem
Kjo e ban CAR DUSHANIN SERB MË 1878
“Dushanov zakonik 1349, Ligjet e Dushanit janë një kopje bullgare: “Servie, Dioclie, Chilmie, Zente, Albanie et maritime regionis rex, nec non Bulgarie imperii partis non modice particeps et fere totius imperii Romanie dominus.” (Miodrag Purković, Srpski patrijarsi srednjega veka, Dizeldorf, 1976, str 14)
Nëse e shikojmë hartën e më poshtem nuk shohim asnjë serbi as të madhe e as të vogël. Ishte kjo shtrirja e Peshkopatave ortodokse e Ohrit dhe e Konstantinopojes të cilat tregojnë se nuk kishte serb këndej pari. Peshkopata e Ohrit ishte e Samoilit, kurse ajo e Konstatinipojes bizantine shqiptare
Sikur të punonin historianët, institutet dhe Akademitë shqiptare, serbëve do iu kishim mbyllur gojen.
Fol shqiptar se na mbyti heshtja !
Fahri Xharra, 29.12.21
