IDRIZ ZEQIRAJ
Popujt me traditë shtetërore, kanë përkujdesje të veçantë në përzgjedhjen e kuadrove të institucioneve të shtetit. Familjet e mëdha, familjet elitë të kombit, kanë pasur dhe vazhdojnë të kenë parësi besueshmërie. Andaj edhe janë ruajtur e trashëguar mbretëritë.
Edhe kombi ynë, qoftë edhe nën pushtimin e të huajve, Familjet e Mëdha, kanë ruajtur qenien kombëtare, si dalëzotës të vendit. Koha ka dëshmuar se përgjegjësia e tyre për kombin, Atdheun, ka qenë përkushtuese. Njëra syrësh ishte Familja Zogolli, e cila daton si familje elitare, që nga shekulli i 14-të, si familje oxhak dhe bajrak. Si e tillë ajo u dëshmua edhe në gjysmën e parë të shekullit 20-të.
Jo rastësisht, Zogollët, babë e bir, u ndodhën në krah të Ismail Qemalit, në Vlorë, në ditë-ngritjen e Flamurit dhe shpalljen e Pavarësisë të Shqipërisë, në nëntorin e 1912-ës. Që nga nisma e Luftës së Parë Botërore 1914 dhe deri në vitin 1920, nga Shqipëria e Pavarësisë, nuk kishte mbetur asgjë. Shteti ishte zhbërë, sikur të mos kishte ekzistuar kurrë.
Ishte, pikërisht, Ahmet Zogu, krahu i djathtë i Sulejman Delvinës, ai që nismoi themelimin e mirëfilltë të shtetit shqiptar, në Kongresin e Lushnjës më 1920, duke ngulmuar e fituar resorin e ministrit të Brendshëm. Që këtej, karriera e tij shkon në ngritje: kryeninistër dhe më 1928 Asambleja Kombëtare e Shqipërisë e shpallë Mbret të Shqiptarëve.
Pas Luftës së Dytë Botërore, murtaja komuniste zëvendësoi fashizmin, në Shqipëri dhe Kosovë. Me terror e krime ndaj popullit, pushteti dhunues përmbysi gjithçka nga tradita. Familjet e Mëdha, nderi i Shqipërisë ndër shekuj, u dhunuan përgjakshëm. Në mes tyre edhe: Zogollët, Frashërllinjtë, Vlorjanët, Arapët, Koliqët, Gurakuqët, Topallajt, me sivëllezërit e tyre, që ishin krenaria e kombit u vranë, u burgosën, u internuan, emigruan përjetësisht. Bythëlaskuriqët e baltosën dhe përtokën Shqipërinë, e cila, edhe pas tre çerek shekulli, nuk po arrinë të ringritet, duke mbetur mjeranja e Ballkanit!
Njëjtë ndodhi edhe në Kosovë, gjatë dhe pas luftës. Këlyshërit e ideologjsë satanike staliniste-enveriste, për ta marrë pushtetin me dhunë, vranë disa nga luftëtarët luftëbërës, të tjerët në tentativë vrasje, i plagosën, në të shumtën e rasteve, goditën Familjet e zëshme e fisnike atdhetare si: të Zhilivodëve-Krasniqi të Vushtërisë, Zemajve të Strellcit, Polluzhëve të Drenicës, Bajraktarit të Llaushës, Hamitëve të Llapit, Gashi-Veliu të Podujevës dhe shumë qindra familje të tjera, deri ke Familja Institucion Rugova.
Flirtet e Hashim Thaçit me Sigurimin Sekret freng, në Zyrih, u hetuan dhe u denoncuan nga shokët e tij të LPK-së. Kjo lidhje konspirative u reflektua në përpjekjen për ta sabotuar Marrëveshjen në Rambuje. Pjesëtarë të Delegacionit, madje, edhe ata afër Thaçit, thonë e ngulmojnë se “po të dëgjohej Hashimi, Kosova mbaronte më 1999 në Rambuje!” Akuzë e rëndë kjo, deri në tradhti!
Sabotimi, protestë-thyerjet, për Veriun e Mitrovicës, me gënjeshtra e mashtrime, me premtime boshe, për popullin e Kosovës, për ta pranuar në heshtje shpopullimin e shpronësimin e atij territori jetik për Kosovën, i bëri Hashimi me partiakët e tij! Kjo përndjekje masive, e shqiptarëve, nga vatrat e tyre, nuk i bëri fare përshtypje dhe nuk bëri asgjë, për t`i rikthyer në shtëpitë e tyre. Ishte heshtje aprovuese! Ndërkohë që goditi, deri në përgjakje e burgim, – aktivistët e Vetëvendosjes” – dhe të tjerët.
Pranimi i “Zajednicës” më 2012; i “Demarkacionit” me Malin e Zi; konspiracionet me priftin Janjiç dhe Serbinë të Hashimit më 1914, qoftë për diametrin e eksteritorialitetit tokësor në pronësi të Manastirit të Deçanit, përfshi edhe devijimin fatal të rrugës, të aktualizuar, së fundi, me fillimin e ndërtimit të rrugës Deçan-Plavë, janë pjellë e shantazhimit të Hashim Thaçit, që nismojnë në vitet `90-a, për të vazhduar deri me sot.
Sot presidenti i shantazhuar Hashim Thaçi, në konferencën për media, i la pa frymë shqiptarët e kudondodhur dhe opinionin e përbotshëm. Ai u bëri thirrje atyre, të cilët e kanë akuzuar atë, “për thika mbi hartën e Kosovës”, përkatësisht, ndarjen e saj, t`i kërkojnë falje publike atij dhe qytetarëve e kombit për shpifje!” Një cinizëm dhe provokim, sa i guximshëm, aq edhe i pafreshëm!
Hashimi me lëvriçkën Editë (Tahiri), me porosi të Serbisë, konspirativisht, fshehtazi nga institucionet shtetërore dhe populli, e hapën dialogun politik, përfshi edhe territorin, duke bërë “be e rrëfe”, se po bëjnë vetëm dialog teknik!? Një mashtrim dhe falsifikim i rëndë.
Projekti: thikat, ndarja ishte faktike. Këtë e dëshmojnë analistët elitë të mediave amerikane dhe botërore: Tim Judah, Daniel Server, Eduard Joseph, David Phillips, Burns si dhe mediet më prestigjioze, të shkruara dhe elektronike botërore.
Fundazi, këtë e ka pranuar edhe vet Presidenti amerikan Donald Trump, i cili e akuzoi për konspiracion për projektin e ndarjes të Kosovës, deri në shkarkim, kuadrin e tij të lartë, John Bolton.
Janë, pikërisht, të akuzuarit e Hashimit, ata që stopuan tradhtinë shtesë të tij, Edvin Ramës dhe të matrapazëve të tjerë të sojit të tyre.
Përmasat e e shantazhimit të Hashimit, nga Beogradi zyrtar, i shpërfaqi këshilltari i tij, Baton Haxhiu, kur shpalosi tri pikat e marrëveshjes me Serbinë, të cilat, realisht, ishin të shefit të tij – Hashim:
1) Veriun e Mitrovicës ta marrë Serbia;
2) Zhbërja e Gjykatës Speciale;
3) Falja reciproke të krimeve të luftës, me arsyetimin, gjakftohtë e kriminal, aludues, se “punë e madhe”, që janë vrarë disa mijëra njerëz, krejt të pafajshëm, gjatë dhe pas luftës!
